Sir John Rogerson's Quay

Kantoorgebouw

EEN MARKANTE VERSCHIJNING IN EEN VOORMALIG DOKGEBIED

Sir John Rogerson’s Quay in Dublin strekt zich over precies een halve mijl uit langs de zuidoever van de rivier Liffey. De kade begint bij de onlangs opgeleverde Sean O’Casey Bridge, ontworpen door Santiago Calatrava, en loopt tot aan het terrein van de inmiddels definitief afgeblazen toren voor de Ierse rockband U2 op Britain Quay. Dit deel van Dublin ondergaat nog altijd ingrijpende fysieke en sociale veranderingen en vormt de thuishaven van talloze nieuwe gebouwen die een grote cultuurwaarde vertegenwoordigen, zoals het nieuwe Grand Canal Square Theatre van Daniel Liebeskind en het binnenkort te openen National Conference Centre van Kevin Roche op de noordoever van de rivier. Zoals veel in het slop geraakte dokgebieden over de hele wereld bestaat de nieuwbouw die in het kader van de herontwikkeling van dit gebied wordt gerealiseerd voornamelijk uit kantoorpanden, mogelijk gemaakt door gulle fiscale stimuleringsregelingen voor bedrijven. Veel van deze gebouwen bieden onderdak aan een aantal van ’s werelds grootste banken en prestigieuze automatiseringsbedrijven. Onlangs is een nieuw kantoorpand aan deze mix toegevoegd, ontworpen door de architecten van O’Mahony Pike. Het acht verdiepingen tellende kantorencomplex maakt deel uit van een groter multifunctioneel ontwikkelingsproject, dat uiteindelijk een woonblok met 112 appartementen en diverse winkels op de begane grond zal omvatten. Het opgeleverde kantorencomplex is een gebouw in twee delen: de westvleugel heeft een zeefdrukpatroon van zachtgekleurd glas, terwijl de hogere oostvleugel ontworpen is als een stenen blok met een vooruitstekende vliesgevel in een regelmatiger patroon. Wanneer je er evenwijdig aan de Liffey naar kijkt, doet het blok van natuursteen denken aan een krachtige en scherp omlijnde boekensteun voor de hele kade.

GEVEL

‘De architecten hadden een glasgevel met volledig gladde en ononderbroken oppervlakken voor ogen, dus was het CW 60-systeem van Reynaers de beste keus,’ aldus Eden Aluminium, de onderaannemer van de gevel. Van dit systeem werden twee varianten toegepast: de standaard variant voor de glaspanelen van de ontvangsthal op straatniveau en de kiepvariant voor de bovenste bouwlagen, die voorzien zijn van gekleurd glas. Zoals met veel dingen die achteraf eenvoudig lijken, gaan achter de glasgevel subtiele complexiteiten schuil. Zo was veiligheid van cruciaal belang omdat de eindgebruiker de State Street Bank zou zijn. Dankzij het Reynaers CW 60-systeem kon het vereiste explosiebestendige glas worden aangebracht. Een geharde buitenlaag van 6 mm, gecombineerd met een binnenblad bestaande uit twee lagen van 6 mm gehard glas die aan elkaar zijn gelamineerd, maakt de glasgevel oersterk. De glazen panelen waren groot, soms wel 3 meter bij 1,5 meter, waardoor speciale op afstand bediende zuignappen moesten worden gebruikt om ze aan te brengen. Door toepassing van special dichtingsprofielen in het CW 60-SC-systeem is het gelukt om één van de meest gesloten gevels te maken die recentelijk in Ierland zijn gebouwd. Hierdoor is er een maximale prestatie van energie- en warmteverlies reductie gerealiseerd.

VERFIJNDE KLEUREN

De gekleurde panelen verlenen de gevel een subtiel en verfijnd palet van geel-, limoen- en blauwtinten. Het bescheiden kleurconcept van de architect werkt. De opaak gekleurde panelen zijn gemaakt van glas en weerkaatsen daardoor het licht, zoals elk glas; ze weerkaatsen echter ook – zij het minder letterlijk – de steeds veranderende kleurschakeringen in de lucht, de rivier, het natuursteen en de traditionele materialen van de Quayside. Door dit uitgekiende gebruik van kleuren lijkt het uiterst moderne gebouw helemaal op te gaan in de omgeving, een oude en historische wijk van Dublin. De sobere detaillering mogelijk gemaakt dankzij het Reynaers CW 60-systeem, leidt de aandacht niet onnodig af en illustreert de geslaagde symbiose tussen traditie en innovatie in dit kleurrijke gedeelte van Dublin.