Dilemma voor rayonmanager Norbert van Oijen: wat ga je doen na je pensioen?

‘’Het was helemaal niet vanzelfsprekend dat ik in de bouw zou gaan werken. Hoewel ik uit een aannemersfamilie kom, had ik amper bouwkundige ervaring. Ik had een middenstandsdiploma en werkte eerst als bedrijfsleider in een doe het zelf zaak’’ vertelt Norbert als we hem vragen over het begin van zijn carrière.

‘’Daarna ging ik bij Reynaers aan de slag als vertegenwoordiger in noord Nederland. Ik nam echter na 2,5 jaar ontslag na een conflict met een collega. Een half jaar later werd ik gebeld of ik weer terug wilde komen. Die keuze was voor mij niet moeilijk. Ik heb er nooit spijt van gehad.’’ De herinneringen zorgen voor een glimlach op zijn gezicht.

In het zuiden liggen zijn roots. Geboren in Gemert, woont hij momenteel in Boekel met echtgenote Riet en hond Guus. Samen hebben ze vier kinderen en zes kleinkinderen. ‘’Omdat Aruba, Curaçao, Bonaire en Suriname ook bij mijn rayon hoorden, was ik vroeger soms wel 6 keer per jaar wekenlang op reis. Dat was voor het thuisfront niet altijd makkelijk.

Een lange carrière levert vanzelfsprekend volop verhalen op. Gekscherend gaf hij regelmatig aan bezig te zijn met het schrijven van een boek vol anekdotes. ‘’Ik herinner me nog goed dat ik ergens in mijn beginjaren bij een klant in Limburg binnenliep. Die had net een project binnengehaald in Duitsland. Dat werd gedeeltelijk in het zwart betaald. Dus gooide hij een dikke envelop met 100.000 gulden op zijn bureau en liet die onbewaakt achter toen we koffie gingen drinken aan de andere kant van de fabriek. Het was duidelijk een andere tijd.’’

Niet alleen Reynaers Aluminium groeide in de loop van de carrière van Norbert. Ook diverse klanten ontwikkelde zich tot grote spelers in de gevelbouw. Velen realiseren nu grote projecten zowel in Nederland, maar bijvoorbeeld ook in Groot-Brittannië. Hij benadrukt: ‘’toch zijn wij nog steeds een familiebedrijf. Ik noem het ook wel eens een bourgondisch bedrijf. We staan dicht bij de klant en zoeken bewust klanten die goed bij ons passen. Wij bieden echt veel ondersteuning, beschikken over veel specialisaties en onderscheiden ons daarmee van de concurrent.’’

De klik die hij heeft met sommige klanten komt in de buurt van vriendschap. ‘’Ik ben een mensenmens, altijd op zoek naar verbinding. Toch houd ik zakelijk en privé zoveel mogelijk gescheiden. Die contacten zorgen ervoor dat ik de lange werkdagen nooit als een probleem ervaar. Datzelfde geldt voor het contact met mijn collega’s.

Over de vraag op welke met Reynaers gerealiseerde gebouwen hij het meest trots is, moet hij even nadenken. ‘’Mijn eerste grote project was de renovatie van een flat aan de Cliostraat in Eindhoven. Een lelijk gebouw, maar ik kreeg er als cadeau wel een weekendje Parijs inclusief bezoek aan het Lido voor.’’

Eindhoven speelt de laatste jaren sowieso een belangrijke rol in zijn werk. Die begon in de jaren 90 van de vorige eeuw toen Reynaers betrokken werd bij de herontwikkeling van de Witte Dame en de Lichttoren in het centrum van de stad. Het contact met aannemer Stam + De Koning werd steeds intensiever en resulteerde in een strategisch partnership. Bij de herontwikkeling van Strijp – de oude Philips-fabrieksterreinen in de binnenstad – is Reynaers sindsdien intensief betrokken. Norbert: ‘’Ik noem Strijp-S ook wel eens gekscherend mijn zakelijke speeltuin.’’

‘’Die verbinding tussen aannemer, gevelbouwer en architect, die leg ik graag. Soms werk je jarenlang aan het opbouwen van een goed contact en dan is het fantastisch als dat resulteert in een gezamenlijke opdracht.’’

‘’Iets anders waar ik geen controle over heb, is dat ik erg alert ben op taalgebruik. Ik lees ’s ochtends eerst de krant en volg fanatiek al het nieuws. Taal-, schrijf- of spreekfouten vallen mij direct op en wil ik corrigeren. Dat ervaren anderen wel eens als irritant. Ik ben gewoon een taalliefhebber en kan erg genieten van mooie zinnen. Natuurlijk besef ik ook heel goed dat woorden pijn kunnen doen. Respectvol met elkaar omgaan is een voorwaarde voor goed communiceren.’’

Ook voor grote groepen is hij graag met eten in de weer: uitgebreid koken voor familie en vrienden, erwtensoep maken voor meer dan 130 man of de hapjes na de wekelijks tennisavond van zijn vrienden. Hij draait er zijn hand niet voor om. Wat niet veel mensen weten, is dat hij ook kookt voor een speciaal project van stichting Caritas0492 in de Sint-Jozefkerk in Helmond.

‘’Een kennis benaderde mij hiervoor omdat ze wist dat ik graag kook. Ik ben niet echt gelovig, maar dat hoeft ook niet. Samen met een aantal vrijwilligers maken we een gezonde warme maaltijd voor mensen die dat zelf niet kunnen. Wekelijks schuiven er zo’n 30 tot 45 mensen aan. Thuis bereid ik vaak al het nodige voor. 45 verse gehaktballen maken, lukt anders natuurlijk niet in een uur. Mensen die in armoede leven of amper contacten met anderen hebben, komen op woensdag naar het parochiehuis en eten daar gezamenlijk. De glimlach op hun gezicht, die maakt dat ik dit met plezier doe.’’

‘’Er is straks natuurlijk meer tijd om samen met Riet op pad te gaan, te gaan golfen bijvoorbeeld. Ik ga beslist niet stilzitten. Het liefst ga ik ergens aan de slag als adviseur. Daarnaast zou ik graag in Boekel een soortgelijk project opzetten als bij Caritas0492. Waar ik ook van droom: een eigen soepwinkel.”

Tekst: Rina van Heck